Σφάλμα
  • JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 62

Το κερδισμένο στοίχημα του Σαρρή

Ο αμυντικός του Εργοτέλη, Γιώργος Σαρρής έδωσε μεγάλη συνέντευξη και αναφέρθηκε στο κερδισμένο στοίχημα με τον Σταύρο Λαμπράκη.

Ο ποδοσφαιριστής της ομάδας του Ηρακλείου παραχώρησε συνέντευξη στον Κρήτη Σπορ FM 87,6 και ανέλυσε όλη τη φετινή πορεία προς την επιστροφή στη Super League. Μίλησε για τα δυσκολότερα 20 λεπτά της σεζόν, για το κερδισμένο στοίχημα με τον Σταύρο Λαμπράκη, για αυτούς που δεν τους πίστεψαν και για το μέλλον του ίδιου και του Εργοτέλη.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του Γιώργου Σαρρή:

Για τα συναισθήματα που υπάρχουν μετά την επιτυχία:

«Ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι έγινε, είναι νωπά τα συναισθήματα και κοιτάμε τώρα την επόμενη ημέρα. Στην αρχή της χρονιάς πολλοί δεν ήξεραν τι είμαστε ικανοί να κάνουμε. Όταν ξεκίνησε η προετοιμασία βλέπαμε τη χημεία που υπήρχε. Ήμασταν φίλοι και αυτό έβγαινε στο γήπεδο. Όταν είδαμε τις πρώτες ομάδες καταλάβαμε ότι δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα, αντίθετα ήμασταν καλύτεροι και ικανοί να κάνουμε αυτό το θαύμα».

Για τη βεβαιότητα της ανόδου που είχε εκφράσει από την αρχή της χρονιάς:

«Πρέπει να έχεις και θετική ενέργεια στη ζωή. Αν είσαι αρνητικός σε πολλά πράγματα και δη το ποδόσφαιρο, θα το βγάλεις και μέσα στο γήπεδο. Αποδείξαμε ότι επάξια ήμασταν στην τριάδα».

Για τα συναισθήματα που επικρατούσαν μετά τη νίκη της τελευταίας αγωνιστικής, μέχρι να λήξουν όλοι οι αγώνες και να σφραγιστεί η άνοδος:

«Στον πάγκο ήμασταν όλοι με κινητά και ραδιόφωνα για να ακούμε τα παιχνίδια και να δούμε αν βγήκαμε. Μας είπαν ότι είχαν οι αγώνες ακόμα 20 λεπτά, ήταν τα χειρότερα της χρονιάς. Ήμασταν κάτω και περιμέναμε να ολοκληρωθεί το θαύμα. Εγώ ήμουν στα αποδυτήρια. Δεν άντεχα, ήθελα να είμαι μόνος μου να σκεφτώ. Περνούσαν από μπροστά μου οι 11 μήνες της χρονιάς».

Για την αγωνιστική κάμψη που είχε η ομάδα και το αν φοβήθηκε ότι δεν θα έρθει η άνοδος:

«Το πίστευα συνέχεια. Υπήρχαν πολλοί που έλεγαν ότι ξεφουσκώσαμε και δεν μπορούσαμε. Ήταν κάτι φυσιολογικό και αναμενόμενο. Έπρεπε όμως να σταματήσει αυτή η κάμψη. Το πιστεύαμε, όμως εμείς και είναι καλό για εμάς ότι κάποιοι από το Ηράκλειο που δεν μας πίστευαν και ενώ θέλαμε τη συμπαράστασή τους, έλεγαν ότι δεν μπορούσαμε. Το να το λένε εκτός Κρήτης είναι κάτι αναμενόμενο, αλλά όχι μέσα από την πόλη μας. Πεισμώσαμε όμως από αυτά και φάνηκε μέχρι και το τελευταίο παιχνίδι».

Για τα πολλά νέα παιδιά στην ομάδα, τις ευθύνες που ανέλαβαν, αλλά και τις αντοχές:

«Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να δείχνεις προσωπικότητα. Ότι αξίζεις να βρίσκεσαι στην ομάδα του Εργοτέλη. Εμείς το κάναμε και απέναντι, μάλιστα, σε ομάδες μεγαθήρια που ενισχύθηκαν πάρα πολύ. Παράδειγμα ο Παναιτωλικός που αν δούμε το μπάτζετ και τους παίκτες του, είμαι η μέρα με τη νύκτα. Εμείς ήμασταν πιτσιρίκια και οι περισσότεροι μέσα από την ομάδα μέσα και όμως τον βάλαμε από κάτω».

Για τη διαδικασία των μπαράζ ανόδου:

«Δεν την παρακολουθώ από τη στιγμή που δεν είμαστε εμείς σε αυτή. Θα ήταν πολύ δύσκολο για εμάς, αλλά και για κάθε ομάδα. Άκουγα που έλεγαν στον Απόλλωνα ότι αν έμπαινε στα play offs δύσκολα θα ανεβεί και έτσι είναι. Μέσα σε λίγους αγώνες παίζονται οι κόποι μιας χρονιάς και αυτό είναι κάτι πολύ σκληρό για κάθε ομάδα».

Για τα αξέχαστα ματς που έζησε τη φετινή χρονιά:

«Το 4-1 με τα Γιαννιτσά ήταν ένα κομβικό παιχνίδι, διότι τότε είχαν γίνει τα άσχημα διοικητικά θέματα και ξέραμε ότι αν δεν κερδίζαμε θα μπορούσαμε να βρισκόμασταν στο χείλος του γκρεμού. Και μάλιστα ήταν ένα ματς που βρεθήκαμε πίσω στο σκορ. Τελικά όμως παρά τον κακό καιρό, ξέραμε τι έπρεπε να κάνουμε και στο β’ ημίχρονο πήραμε τη μεγαλύτερη νίκη και μαζί ανάσα στην ομάδα. Βλέπαμε τα δύσκολα που είχε η ομάδα. Την πονούσαμε όμως και προσπαθούσαμε όλοι. Ήμασταν καλύτεροι από άλλους και θέλαμε να πάμε την ομάδα εκεί που της αξίζει.

Κάποια στιγμή μπορώ να πω ότι αισθανθήκαμε και μοναξιά, αλλά η παρέα που ήμασταν μας κράτησε. Λέμε τόσα χρόνια ότι είμαστε στον Εργοτέλη μια οικογένεια αλλά έτσι είναι. Ξέραμε τι μπορούμε να κάνουμε, ήμασταν ενωμένοι και δεν μας πήρε από κάτω. Οι περισσότεροι παίκτες είμαστε μαζί από τη μικρή ομάδα, αλλά και οι νέοι που ήρθαν έγιναν αμέσως φίλοι μας.

Μετά τα Γιαννιτσά σημαντικό ήταν και το διπλό που κάναμε στη Λάρισα. Ήταν κόντρα σε μια αρκετά καλή ομάδα που πήγαινε καλά, είχε ποιοτικούς παίκτες με θητεία στη Super League. Βλέπαμε και το γήπεδο που μόνο για Β’ Εθνική δεν ήταν. Αυτό το ματς μας έδωσε ώθηση. Παίξαμε και καλή άμυνα και παίρναμε δύναμη, ενώ ήρθε και το γκολ που μας έδωσε τη νίκη που ήταν ώθηση για κάτι ακόμα καλύτερο.

Από εκεί και πέρα μας στοίχησε το ματς που χάσαμε από τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο. Αν κερδίζαμε θα είχαμε ανέβει από τότε. Θέλαμε να κερδίσουμε, όπως κάναμε σε κάθε παιχνίδι. Ξέραμε ότι παιζόταν μια χρονιά, είχαμε πολύ καλή παρουσία, κάναμε ευκαιρίες, όμως ο Παναιτωλικός από μια τυχερή φάση βρέθηκε μπροστά και παρά τις προσπάθειές μας δεν κάναμε γκολ, ενώ ήταν και η φάση του Βερπακόφσκις που θα μπορούσαμε να είχαμε το πέναλτι.

Παρά την ήττα ήμασταν όμως χαμογελαστοί γιατί αν είναι να χάνουμε έτσι, ένα ματς που δεν ήταν 50-50, σημαίνει κάτι και δεν μας πείραξε καθόλου, αντίθετα μας έβγαλε θετική ενέργεια. Φυσικά και το ματς που κάναμε με τον Ολυμπιακό Βόλου που ήταν ίσως το καλύτερό μας παιχνίδι, με το σκορ να είμαι μικρό. Θέλαμε ένα γκολ ακόμα για να μην έχουμε την ισοβαθμία και μπορούσαμε να το κάνουμε».

Για το στοίχημα με τον Σταύρο Λαμπράκη:

«Του είχα πει ότι θα βγούμε σίγουρα και του είχα ζητήσει ότι αν βγούμε να κουρευόταν και έτσι έγινε. Στην τελευταία μας συνάντηση τον είδα κουρεμένο και έτσι “πλήρωσε” αυτό το στοίχημα».

Γενικά κάνοντας τον απολογισμό της χρονιάς και το τι μέτρησε περισσότερο για την άνοδο:

«Είναι και η δουλειά που έκανε ο Σίνισα Γκόγκιτς που ήθελε να έχουμε σε κάθε αγώνα το πάνω χέρι. Είχαμε μάθει διαφορετικά τα προηγούμενα χρόνια. Θέλαμε να έχουμε τη μπάλα κάτω και ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Να τρέχει η μπάλα και η ομάδα και να πιέζουμε τον αντίπαλο. Αυτό ήταν που μας έδωσε και τους περισσότερους βαθμούς. Ήταν κάτι πολύ δύσκολο, καθώς είχαμε μάθει εντελώς διαφορετικά. Δουλεύαμε συνέχεια στις προπονήσεις και τα καταφέραμε και μάλιστα απέναντι σε ομάδες που έπαιζαν αμυντικά, τόσο εντός όσο και εκτός.

Ήρθε όμως η απομάκρυνσή του κ. Γκόγκιτς. Ήταν ένα ρίσκο που όμως λειτούργησε θετικά, χωρίς να μπορώ να εξηγήσω το γιατί. Ξέραμε ότι πρέπει να μην μας επηρεάσει τίποτα, να κοιτάμε τη δουλειά μας και να κερδίζουμε. Θέλαμε μια νίκη για να πάρουμε τα πάνω μας. Ήμασταν πολύ άτυχοι σε κάποια ματς, όπως αυτά με τη Λάρισα και τον Πανσερραϊκό εδώ. Αυτό είναι κάτι που κουράζει και ψυχολογικά. Έπρεπε να κάνουμε νίκη για ένα νέο σερί και ήταν κάτι που έγινε, με εξαίρεση το ματς με τον Παναιτωλικό, όπου σας είπα τι έγινε».

Για τους Σταύρο Λαμπράκη και Βασίλη Πλεσίτη: «Είναι δύο άνθρωποι που μας ξέρουν από μικρούς. Ξέρουν πώς πρέπει να μας χειριστούν και τι πρέπει να κάνουν στον κάθε ένα χωριστά. Το κλίμα έγινε ακόμα καλύτερο στην ομάδα και έδωσαν πολλά και αυτοί. Είχαμε ποιότητα σαν ομάδα και κάθε ένας χωριστά. Αυτό μας έλεγαν συνέχεια, να αποδείξουμε ότι άξια ήμασταν στην κορυφή και πρέπει να φτάσουμε μέχρι τέλους. Αυτό συνεχίσθηκε και μολονότι παίζαμε με την ομάδα που είχε ρεπό, δείχναμε μέσα στο γήπεδο ότι είμαστε καλύτεροι και άξια ήμασταν στην κορυφή».

Για την επόμενη ημέρα Εργοτέλη:

«Εύχομαι και πιστεύω να πάνε όλα καλά, γιατί αυτή η ομάδα το αξίζει. Έχει ποιότητα και πολύ καλούς ποδοσφαιριστές. Εμείς το χρέος μας το κάναμε και τώρα όλοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε ότι οι κόποι μιας ολόκληρης χρονιάς θα πάνε στράφι. Πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά».

Για την προσωπική του παρουσία στον Εργοτέλη:

«Είμαι 4 χρόνια στην ομάδα. Όμορφα χρόνια. Στην αρχή ήταν η προσαρμογή και τα πρώτα σκαλοπάτια μέχρι την αρχική ενδεκάδα. Είναι πράγματα που πρέπει να γίνουν με τη σειρά. Ήταν δύσκολο, καθώς υπήρχαν στην ομάδα ξένοι και έμπειροι παίκτες, αλλά με βοήθησαν όλοι πάρα πολύ. Είχα και τον Χίμπλιγκερ που για εμένα είναι δάσκαλος. Πάντα έδινε το 100% στις προπονήσεις και μας βοηθούσε όλους.

Πέρσι είχα γεμάτη χρονιά και στη μεσαία γραμμή, αλλά και στη φυσική μου θέση. Στη μεσαία γραμμή δεν μπορούσα να προσφέρω την ποιότητα που ήθελα. Εκεί η δουλειά μου ήταν να είμαι «καταστροφικός» για τον αντίπαλο. Ήταν μια καλή χρονιά, αλλά τι να το κάνω που η ομάδα έπεσε. Μου έδωσε όμως δύναμη να βοηθήσω φέτος την ομάδα».

Για το μεγάλο βήμα στην καριέρα του και τους προσωπικούς στόχους:

«Ό,τι γίνεται είναι για καλό. Στην τελική μου βγαίνει σε καλό. Ό,τι και να γίνει θα γίνει για καλό. Το συμβόλαιό μου λήγει τον Δεκέμβρη. Δεν υπάρχει καμιά εξέλιξη και κάτι για να σκεφτώ και αργότερα θα δρομολογηθούν τα πράγματα. Δεν έχω κατασταλλάξει ακόμα για κάποια πράγματα.Υπάρχει ακόμα καιρός. Θα ηρεμήσω και όταν έρθει η ώρα θα τα δω όλα αυτά που υπάρχουν».

Για την κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο:

«Αυτό που κάνω το αγαπώ. Το κάνω από μικρός και θέλω να το κάνω. Τα βλέπω όλα θετικά. Όταν ξεκίνησα ήταν μεγάλα τα συμβόλαια, ακόμα και μέσα στον Εργοτέλη και μέσα σε λίγα χρόνια όλα έπεσαν κατακόρυφα. Δεν το βλέπω όμως αρνητικά. Ό,τι αξίζει ο κάθε ένας θα το πάρει.
Τα πράγματα μάλιστα είναι πιο εύκολα για τους νέους παίκτες, καθώς δεν έρχονται οι πολλοί ξένοι παίκτες. Όλοι είμαστε θετικοί στο να έρθουν ξένοι παίκτες που θα δώσουν κάτι παραπάνω, αλλά αν κοιτάξουμε θα δούμε «ονόματα» που ήρθαν και δεν άξιζαν να πάρουν τη θέση κάποιου νέου. Φέτος κοιτάνε περισσότερο τα νέα παιδιά, καθώς αυτά θα πάνε την κάθε ομάδα μπροστά. Πρέπει και οι παίκτες όμως να δείχνουν ότι επάξια βρίσκονται στην ομάδα και όχι λόγω κρίσης».

Πηγή: sporfm.gr

Last modified onΔευτέρα, 03 Ιούνιος 2013 16:39

Leave a comment

Make sure you enter the (*) required information where indicated. HTML code is not allowed.

eeep eeep