Αφιέρωμα των Γάλλων στον Σεϊμάν

Ο Γάλλος ποδοσφαιριστής των «κυανόλευκων» μιλά για τη Νίκη Βόλου, τη ζωή του στην πόλη και για την κρίση στην Ελλάδα τονίζοντας παράλληλα ότι οι… καφετέριες είναι πάντα γεμάτες!

Το αφιέρωμα στον Μίκαελ Σεϊμάν:

MICKAEL SEYMAND, ο Έλληνας

Ένας Μαρτεγκάλος (κάτοικος της περιοχής Martigues) που λάμπει ανάμεσα στους Έλληνες

Αρκετοί είναι εκείνοι που τους συναρπάζει μία εμπειρία στο εξωτερικό. Στα 29 του, ο MICKAEL SEYMAND αποφάσισε να κάνει το βήμα εντασσόμενος στην Νίκη Βόλου και την δεύτερη εθνική κατηγορία Ελλάδος, μετά από τρεις εξαιρετικές σεζόν στην Αζαξιό. Με την Γκαζελέκ Αζαξιό (πλήρης ονομασία της ομάδας), συμμετείχε σε δύο συνεχείς ανόδους, από την Δ΄ Εθνική στην Β΄ και στον ημιτελικό κυπέλλου Γαλλίας απέναντι στην Λυόν (2012). «Μετά τον υποβιβασμό στην Γ΄, ο οποίος με επηρέασε αρνητικά, έφτασε η στιγμή να εγκαταλείψω με λύπη τον Σύλλογο της καρδιάς μου».

Προορισμός η Ελλάδα. Ορισμένοι αναρωτιούνται για την επιλογή του να επιλέξει μία χώρα σε κρίση. «Ακούγοντας τους άλλους, κανονικά δεν θα πήγαινα σε μία υπό κατάρρευση χώρα. Κατά την άφιξή μου, αντελήφθην ότι πρέπει να σταματήσω να βλέπω ειδήσεις στην τηλεόραση, οι οποίες συχνά τα παραφουσκώνουν τα πράγματα.

Στην Γαλλία, η ζωή είναι παρόμοια, πλην όμως προτιμάμε να μιλάμε για τους άλλους προκειμένου να ξεχνάμε τα δικά μας προβλήματα» εξομολογείται ο «Μικά», που έχει μεγάλη καρδιά και χαρακτήρα μπαρουτοκαπνισμένο. «Δεν έχω ξαναδεί ποτέ μου τόσο μεγάλα μπερλίν (γαλλικά γλυκά που μοιάζουν με μικρά κοκ), οι καφετέριες είναι γεμάτες από το πρωί έως το βράδυ. Αν αυτό λέγεται κρίση, τότε έχω δει και χειρότερα στην ζωή μου !».

Συγκεκριμενοποιώντας, επανέρχεται στην ζωή του στην Ελλάδα : «Η πραγματική κρίση για εμένα είναι το εμπόδιο της γραφής και της γλώσσας. Θα μπορούσα να πω ότι μου φαίνονται σαν ιερογλυφικά (γέλια). Ευτυχώς, το 90% των Ελλήνων είναι δίγλωσσοι, οπότε επικοινωνώ στα Αγγλικά». Η διαφορετική γλώσσα δεν τον προβληματίζει, όπως άλλωστε και η αποδοχή του από τους Έλληνες : «Φανταζόμουν ότι θα ήμουν στα χαμένα, ότι θα με παραμέριζαν. Αντιθέτως, συνάντησα παρόμοια ιδιοσυγκρασία και νοοτροπία με την Αζαξιό. Οι συμπαίκτες μου και οι φίλαθλοι με αγκάλιασαν αμέσως. Αισθάνομαι σαν να βρίσκομαι χρόνια εδώ…»

Ο πόνος της «μαρτεγκάλ» φανέλας (της FC Martigues)

Έχοντας νοιώσει άνετα, είναι σαν ψάρι στο νερό. Προς απόδειξη, είναι ήδη βασικός και οι επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη. Ως μία από τις δύο ομάδες του Βόλου, φιγουράρει ήδη στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας μετά από επτά αγωνιστικές. Με το πέρασμα του χρόνου και με επιμονή, ο Seymand γεύεται επιτέλους την επιτυχία και στο εξωτερικό : «Ακόμη κι αν δεν φόρεσα ποτέ την φανέλα της FC Martigues, όπως με πίκρα εξομολογείται ένας πραγματικός Μαρτεγκάλ. Για να παρηγορηθώ, σκέφτομαι ότι αφού έκλεισε η πόρτα της FC Martigues μου δόθηκε η δυνατότητα να πάω στην Αζαξιό και τελικά να ζήσω εκεί τις πιο όμορφες στιγμές μου». Ίσως κάποια μέρα σβήσει αυτός ο πόνος, αγωνιζόμενος τελικά για τους Ερυθροκίτρινους της FC Martigues. Όμως, αυτό το σενάριο θα πρέπει να περιμένει, καθώς για δύο σεζόν θα λάμψει στην Ελλάδα»!