«Νιώθω καλά στην Κέρκυρα»

Ικανοποιημένος με τις συνθήκες στο νησί των Φαιάκων αλλά και την ομάδα εμφανίζεται ο Βιέρα Ελόνγκ Ντουάλα

Ευχαριστημένος από τη συνεργασία του με συμπαίκτες, τεχνικό επιτελείο αλλά και όσους δουλεύουν και ασχολούνται με την ομάδα δηλώνει ο Βιέρα Ελόνγκ Ντουάλα της Κέρκυρας. Ο άσος των Φαιάκων από την Ισημερινή Γουινέα μιλώντας στην εφημερίδα «CorfuPress» επεσήμανε «Μπορεί το καλοκαίρι να ‘ταν δύσκολο, αλλά μ’ αρέσει εδώ, νιώθω καλά. Και είμαι πολύ ικανοποιημένος απ’ όλους. Την ομάδα, τον κόουτς, τους συμπαίκτες μου. Κι ας υπήρξε μεγάλη, για μένα, η αλλαγή. Ειδικά στην αρχή. Για παράδειγμα, η γλώσσα. Δύσκολη. Αλλά με βοηθούν πολύ τα παιδιά που μιλούν ισπανικά. Ο Οράσιο, ο Ντιόγκο, ο Μάθιου... Όπως διαφορετική είναι και η “μενταλιτέ” του κόσμου, των ανθρώπων. Και οι συνήθειες των ποδοσφαιριστών. Εδώ, για παράδειγμα, “παίζει” πολύ, πριν ή μετά τους αγώνες, το ξενοδοχείο. Στην Αφρική, πάλι, παίρνεις το αμάξι σου και φεύγεις, βγαίνεις... Υπάρχει, ας το πω, διαφορετική μεθοδολογία ως προς το πώς να ξεκουραστείς, να συγκεντρωθείς, να ηρεμήσεις».

Μιλώντας για τον εαυτό του τόνισε: «Θα έλεγα ότι είμαι αρκετά κοινωνικός, μ’ αρέσει να είμαι με κόσμο, με παρέα. Και, νομίζω, ότι είμαι καλός άνθρωπος. Με ανοιχτό μυαλό και ανοιχτή καρδιά. Αλλά καλύτερα να πουν οι άλλοι για εμένα. Και ως Βιέρα και ως παίκτης...». Σχετικά με το ματς της πρεμιέρας απέναντι στην Καλλιθέα ανέφερε: ««Να ξέρεις ότι ήταν απ’ τις πολύ σημαντικές στιγμές της σταδιοδρομίας μου. Βλέπεις ήταν ο πρώτος μου συλλογικός αγώνας σε πραγματικά επαγγελματικό επίπεδο!».

Όσο για την απόφασή του να αγωνιστεί στην Ευρώπη, σημείωσε: «Ήθελα να ζήσω την εμπειρία. Να δοκιμάσω, να δω πώς είναι το ποδόσφαιρο εκεί. Έστω και στα 28 μου. Να παίξω τρία- τέσσερα χρόνια και μετά, να γυρίσω πίσω, στην πατρίδα μου και να κλείσω την καριέρα μου εκεί. Η σύζυγός μου και ο γιος μου, ζουν στη Γουινέα. Οι δικοί μου, Καμερούν. Είναι δύσκολο να βρίσκομαι, τόσο μακριά και να αναγκαστώ για πολλά χρόνια να δω το παιδί μου για πέντε- έξι μήνες. Δεν το αντέχω. Γι’ αυτό σου λέω, τρία- τέσσερα χρόνια. Να ζήσω χωρίς απωθημένα και να εξασφαλίσω το μέλλον του όσο καλύτερα μπορώ...».

Last modified onΠέμπτη, 08 Οκτώβριος 2015 10:50

Leave a comment

Make sure you enter the (*) required information where indicated. HTML code is not allowed.

eeep eeep