«Η ισχύς εν τη ενώσει»

Την περίοδο 1963-64 ο Ορφέας Κομοτηνής συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής κατηγορίας, αλλά από νωρίς φάνηκαν οι αδυναμίες του και τελικά υποβιβάστηκε. Η επιστροφή του στο τοπικό πρωτάθλημα της Θράκης οδήγησε σε μια ιστορική απόφαση, την συνένωση με την ΑΕ Κομοτηνής και τη δημιουργία του Πανθρακικού που ξεκίνησε την πορεία του το φθινόπωρο του 1964 από το τοπικό πρωτάθλημα της Θράκης, όπου κυριάρχησε παρά τις αντιξοότητες που είχε να αντιμετωπίσει.

Η μικτή Κομοτηνής -συγχώνευση των σωματείων Ορφέας και ΑΕ Κομοτηνής - υπό την νέα ονομασία ΑΠΣ Πανθρακικός κατέκτησε το πρωτάθλημα Θράκης και εισήλθε πανίσχυρη στην Β’ Eθνική κατηγορία για να διεκδικήσει στον τρίτο όμιλο μια τιμητική θέση.

 
Η ομάδα της Κομοτηνής έκανε μόλις μια ήττα και πήρε την πρώτη θέση με αντιπάλους τον Ορφέα Ξάνθης, την ΑΕ Διδυμοτείχου, τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης και την Δόξα Αλεξανδρούπολης. Αυτή η επιτυχία της έδινε σύμφωνα με τα δημοσιεύματα το εισιτήριο για την Β’ Εθνική κατηγορία, στην οποία τελικά δεν συμμετείχε την περίοδο 1965-66. Στα δημοσιεύματα των εφημερίδων αναφέρεται πως έδωσε αγώνες για το Ερασιτεχνικό πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής και στον Γ’ όμιλο της δεύτερης Εθνικής κατηγορίας συμμετείχε η Ασπίδα Ξάνθης που δεν υποβιβάστηκε την προηγούμενη σεζόν.
Η ανταπόκριση του Δ. Παπαθεοδώρου στην εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ» αναφέρει την επιτυχία, αλλά και τα προβλήματα του Πανθρακικού. «Η ισχύς εν τη ενώσει της». Δια ακόμη μια φορά η ιστορική αυτή φράση απεδείχθη πόση δύναμη κρύβει μέσα της αν εφαρμοστεί. Την πίστεψαν στην Κομοτηνή, την εφάρμοσαν και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε. Η μικτή Κομοτηνής (συγχώνευση των σωματείων Ορφέας και ΑΕ Κομοτηνής) υπό την νέα ονομασία ΑΠΣ Πανθρακικός κατέκτησε το πρωτάθλημα Θράκης και εισήλθε πανίσχυρη στην Β’ εθνική κατηγορία για να διεκδικήσει στον τρίτο όμιλο μια τιμητική θέση.

Η ομάδα έκανε προπονήσεις στα χωράφια και πολλές φορές γύριζε μέσα στην καρδιά του χειμώνα απροπόνητη, κυνηγημένη και από αυτούς ακόμη τους αγροφύλακες. Οι ποδοσφαιριστές εγκατέλειπαν τις δουλείες τους και επιβιβαζόμενοι στα ιδιωτικά αυτοκίνητα των συμβούλων ή αγοραίων ταξί ξεκινούσαν μέσα στο χειμώνα για προπόνηση στο ύπαιθρο.

Μόνο ένας Όμηρος μπορεί να χαρακτηρίσει την πορεία του Πανθρακικού από το ξεκίνημα του μέχρι σήμερα. Ξεκίνησε μόνος, χωρίς την συμπαράσταση και αυτών ακόμη των φίλων του. Χωρίς γήπεδο, λόγω του ότι το εθνικό στάδιο Κομοτηνής κατασκευάζεται εκ νέου, η ομάδα έκανε προπονήσεις στα χωράφια και πολλές φορές γύριζε μέσα στην καρδιά του χειμώνα απροπόνητη, κυνηγημένη και από αυτούς ακόμη τους αγροφύλακες. Τραγωδία πραγματική κατάντησε η προπόνηση της ομάδας και επί ένα εξάμηνο έκανε προπόνηση στους αγρούς.

Οι ποδοσφαιριστές και οι σύμβουλοι του συλλόγου εγκατέλειπαν τις δουλείες τους και επιβιβαζόμενοι στα ιδιωτικά αυτοκίνητα των συμβούλων ή αγοραίων ταξί ξεκινούσαν μέσα στο χειμώνα για προπόνηση στο ύπαιθρο. Τέτοιους ποδοσφαιριστές διαθέτει ο Πανθρακικός, οι οποίοι για να πετύχουν τον θρίαμβο τους δεν λογάριασαν ούτε και αυτά τα στοιχεία της φύσης, αέρα, κρύο, βροχή, παγωνιά. Και οι λεβέντες μας, Χρηστίδης, Τσουσκίδης, Δαδινίδης, Ξενοδοχίδης, Μαρτίδης, Κασμερίδης, Σεργελίδης, Μαλεμενίδης, Ελευθεριάδης. Βαβατσικλής, Δουλγεράκης, Σβιβτρίδης, Ατζεμιδάκης εισήλθαν πανηγυρικά στην Β’ Εθνική.

Ο προπονητής Αθανάσιος Κατσώνης παρέλαβε μια ομάδα χωρίς μεγάλους παίκτες, χωρίς μέσα προπονήσεως, χωρίς την ευκαιρία φιλικών αγώνων και όμως στο μικρό χρονικό διάστημα που ανέλαβε την ομάδα κατόρθωσε να την μοντάρει κατά τέτοιο τρόπο που όταν μερικοί στην αρχή πίστευαν στην αποτυχία του, τώρα ταπεινωμένοι και με σκυφτό κεφάλι του ζήτησαν χίλιες φορές συγνώμη.

Από οικονομικής πλευράς ο σύλλογος σιγά, σιγά άδειαζε και το τελευταίο υστέρημα του ταμείου του. Ενίσχυση από πουθενά. Οι φίλαθλοι στις πολλαπλές εκκλήσεις για να ενισχύσουν τον σύλλογο τους την ομάδα τους, αδιαφόρησαν τελείως. Αλλάς ας γνωρίζουν όλοι οι κάτοικοι της Κομοτηνής ότι ο σύλλογος διατηρήθηκε οικονομικώς γιατί το ήθελαν οι άξιοι συγχαρητηρίων σύμβουλοι του κ.κ. Φραντζής, Πετρίδης, Νάνος, Φωκίδης, Οικονόμου, Κιόρογλου και μερικοί ακόμη σύμβουλοι μαζί με ελάχιστους οπαδούς της ομάδας που έδωσαν το παρόν προς ενίσχυση στους εκτός έδρας αγώνες.
Ο προπονητής Αθανάσιος Κατσώνης παρέλαβε μια ομάδα χωρίς μεγάλους παίκτες, χωρίς μέσα προπονήσεως, χωρίς την ευκαιρία φιλικών αγώνων και όμως στο μικρό χρονικό διάστημα που ανέλαβε την ομάδα κατόρθωσε να την μοντάρει κατά τέτοιο τρόπο που όταν μερικοί στην αρχή πίστευαν στην αποτυχία του, τώρα ταπεινωμένοι και με σκυφτό κεφάλι του ζήτησαν χίλιες φορές συγνώμη.