«Όπου κι αν κοίταζες έβλεπες τον Μαραντόνα»

Ο Νίκος Αναστόπουλος είναι κάποιος που γνώριζε καλά τον Ντιέγκο Μαραντόνα, λόγω της θητείας του στο ιταλικό πρωτάθλημα. Το καλοκαίρι του 1987, έπειτα από το νταμπλ της Νάπολι, μετακόμισε στην Καμπανία για χάρη της Αβελίνο. Η μεταγραφή του 29χρονου τότε, Νίκου Αναστόπουλου, κόστισε 52 εκατομύρια δραχμές, αποτελώντας τον πιο ακριβοπληρωμένο Έλληνα ποδοσφαιριστή της εποχής. Έχοντας αγωνιστεί με αντίπαλο τον Μαραντόνα δύο φορές, ο Νίκος Αναστόπουλος είναι πλέον κατάλληλος να μας μεταφέρει μερικές πτυχές της προσωπικότητας του αλλά και ιδιαίτερες στιγμές από τα γήπεδα του Καμπιονάτο. 

«Τέτοιος παίχτης δεν πρόκειται να ξαναβγεί! Βλέπουμε σπουδαίους ποδοσφαιριστές και σήμερα, τον Λιονέλ Μέσι, τον Κριστιάνο Ρονάλντο, αλλά σαν τον Μαραντόνα δύσκολα θα ξαναδούμε. Ήταν εξωπραγματικά αυτά που έκανε. Η Νάπολι ήταν μια μικρομεσαία ομάδα και την έκανε δύο φορές πρωταθλήτρια. Πήρε κύπελλο και ευρωπαϊκό τίτλο! Τον Πελέ δεν τον έχουμε δει ως γενιά, για να συγκρίνουμε. Ωστόσο, οι περισσότεροι συμπαίχτες του Μαραντόνα στην εθνική Αργεντινής ήταν μέτριοι. Είχε τα πάντα ως ποδοσφαιριστής. Ήταν τέλειος. Ήταν απρόβλεπτος, ντριμπλέρ και εκτελεστής. Σπεσιαλίστας στις εκτελέσεις φάουλ. Για ‘μένα ο κορυφαίος όλων. Εκτός συναγωνισμού» δήλωσε ο «Αναστό». 

Ο Αναστόπουλος γνωρίζει από πρώτο χέρι την λατρεία που είχαν οι Ναπολιτάνοι στον Ντιέγκο Μαραντόνα, λόγω του ότι η Αβελίνο, ήταν ομάδα του νότου και κατ' επέκταση «γειτόνισσα» των Παρτενοπέι. 

«Στην Ιταλία, το ρεπό των παιχτών ήταν -και είναι- συνήθως τις Δευτέρες. Εμείς, είχαμε σχεδόν κάθε Δευτέρα ρεπό. Πήγαινα συνέχεια στη Νάπολη. Είναι 20 λεπτά δρόμος με το αυτοκίνητο. Σκέψου κεντρικούς δρόμους, όπως η δική μας Πανεπιστημίου, η Κηφισίας γεμάτη με σημαίες με το πρόσωπο του Μαραντόνα, στα μπαλκόνια και στα παράθυρα. Παντού. Όπου κι αν κοίταζες έβλεπες τον Μαραντόνα. Σε ποτήρια, φλυτζάνια του καφέ, ρούχα. Σε ό,τι μπορείς να φανταστείς είχαν πάνω την εικόνα του. Ο ίδιος δεν κυκλοφορούσε στην πόλη. Δεν ήταν εύκολο. Από την προπόνηση πήγαινε απ’ ευθείας στο σπίτι του. Τα κανάλια έπαιζαν συνέχεια τον Μαραντόνα. Γινόταν χαμός», ανέφερε χαρακτηριστικά. 

Κλείνοντας, δεν γινόταν να μην αναφερθεί στο γεγονός ότι ο Ντιέγκο περπάτησε στο χορτάρι του «Γ. Καραϊσκάκης» με τη φανέλα του Ολυμπιακού, στη φιέστα του 2006, δηλώνοντας: «Σπουδαία στιγμή. Όμως, δεν ήμουν εκεί. Επειδή, ήμουν σε άλλη ομάδα, τότε».

Πηγή: contra.gr