«Ανατριχιάζω κάθε φορά που το ακούω…»

[googlead][/googlead]

Η εντοπιότητα προφανώς και δεν αρκεί για να παίξεις στη φετινή άκρως ανταγωνιστική Παναχαϊκή. Ο Γιώργος Μουστακόπουλος δεν μετράει 21 συμμετοχές στο πρωτάθλημα της Football League πριν από τα 20α γενέθλια του, επειδή η ταυτότητα αναγράφει ως τόπο γέννησης «Πάτρα». Με το «πακέτο» που διαθέτει κατάφερε να μεταπηδήσει το καλοκαίρι του 2017 από την Α’ ΕΠΣ Αχαΐας στον επαγγελματικό χάρτη του ποδοσφαίρου και να μπει κατευθείαν στο κάδρο των πρωταγωνιστών.

Ένα «πακέτο» που περιλαμβάνει ταλέντο, αυτοπεποίθηση («κάποια μέρα θα πληρώσετε εισιτήριο για να με δείτε» είχε προβλέψει απευθυνόμενος στους γονείς του), αυτογνωσία («δεν έχω καταφέρει κάτι ακόμη. Πρέπει να αρπάξω την ευκαιρία και να δουλέψω σκληρά»), αλλά  και συναίσθημα («ανατριχιάζω όταν ο κόσμος φωνάζει το σύνθημα “…για να τ’ ακούσουν εκεί ψηλά, αυτοί που ‘παίξαν στην Αγυιά και σου αφήσανε βαριά κληρονομιά»).

Ο νεαρός αμυντικός μέσος (γεννηθείς 13/8/1998) μιλάει στο FL News για το όνειρο της ευρωπαϊκής συμμετοχής με την Παναχαϊκή, εγκωμιάζει τους Κώστα Κατσουράνη, Σωκράτη Οφρυδόπουλο και Γιώργο Φωτάκη, ενώ αποκαλύπτει πώς προέκυψε το δεύτερο όνομά του (Ραφαήλ).

Αναλυτικά η συνέντευξή του:

-Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με το ποδόσφαιρο;
«Από δύο χρονών κλωτσούσα μικρά λαστιχένια μπαλάκια. Ο πατέρας μου δεν μπορούσε άλλο να ακούει τις μπάλες να χτυπούν στον τοίχο του σπιτιού και αποφάσισε να με πάει στην ακαδημία τού Πατραϊκού σε ηλικία περίπου 3 ετών! Γύρω στα 11 πήγα στη Νίκη Προαστείου και από εκεί στην Παναχαϊκή το περασμένο καλοκαίρι».

-Ασχολείται με το ποδόσφαιρο κάποιο άλλο συγγενικό σου πρόσωπο;
«Επαιζε στη Νίκη Προαστείου και ο θείος μου, ο αδερφός του πατέρα μου».

-Σε ποιες θέσεις έχεις παίξει κατά καιρούς;
«Σε όλες εκτός από σέντερ φορ. Ακόμη και τερματοφύλακας έχω παίξει, όταν αποβλήθηκε το στόπερ σε αγώνα παιδικού πρωταθλήματος. Φέτος με την Παναχαϊκή έχω αγωνιστεί αμυντικό χαφ και δεξί μπακ».

-Η καλύτερη συμβουλή που έχεις ακούσει;
«Να παίζω απλά που είναι και το πιο δύσκολο στο ποδόσφαιρο».

-Από τη Νίκη Προαστείου στην Παναχαϊκή; Πώς είναι τη μία σεζόν να παίζεις σε ερασιτεχνική κατηγορία και την επόμενη σε επαγγελματική;
«Προφανώς είναι κάτι το μοναδικό για μένα. Επαιζα στο α’ και στο β’ τοπικό με πέντε άτομα στην κερκίδα που συνήθως μάλιστα σε βρίζουν. Με την Παναχαϊκή παίξαμε και με 8.000 κόσμο. Και μάλιστα οι φίλαθλοι σε εμψυχώνουν. Δεν έχω καταφέρει ακόμη κάτι. Εκανα απλώς ένα βήμα στην καριέρα μου. Πρέπει να αρπάξω την ευκαιρία και να συνεχίσω τη σκληρή δουλειά με την προσδοκία να έρθει η ανταμοιβή των κόπων».

-Περίμενες πριν από τα 20α γενέθλια ότι θα έχεις μία γεμάτη σεζόν με την Παναχαϊκή και κλήσεις στην Εθνική Ελπίδων;
«Ηταν όνειρό μου να παίξω στην ομάδα της πόλης μου, την Παναχαϊκή. Ειδικά σε αυτή την Παναχαϊκή που έχει αρχίσει να δημιουργείται από πέρυσι, βγάζει υγεία και δείχνει πως ξέρει τι κάνει σε αγωνιστικό και οργανωτικό επίπεδο. Από κει και πέρα προφανώς και είναι τιμή μου η κλήση και οι συμμετοχές στην Εθνική Ελπίδων».

-Πώς είναι να αγωνίζεσαι δίπλα στον Γιώργο Φωτάκη;
«Παρακολουθούσα την περασμένη σεζόν την Παναχαϊκή στη Γ' Εθνική και σκεφτόμουν “μακάρι να έπαιζα και εγώ στην ομάδα”. Ηξερε πόσο το ήθελα αυτό ο ξάδερφός μου ο Γιώργος και το ευχήθηκε στα γενέθλια του. Έχουμε το ίδιο ονοματεπώνυμο με τον ξάδερφο μου, απλώς εμένα με βάπτισαν Γιώργο – Ραφαήλ. Η ευχή του πάντως έγινε πραγματικότητα! Ετυχε μάλιστα να ξεκινήσω δίπλα στον Φωτάκη και στο πρώτο δίτερμα και στο πρώτο φιλικό. Είναι τιμή μου να τον έχω συμπαίκτη. Το ίδιο αισθάνομαι για τον Κώστα Χαλκιά και τους άλλους έμπειρους της ομάδας».

-Πώς προέκυψε το διπλό όνομα;
«Η μητέρα μου είχε δύσκολη εγκυμοσύνη, με επιπλοκές. Μέχρι το τέλος υπήρχε η πιθανότητα να με χάσουν και γι’ αυτό με έταξαν στον Αγιο Ραφαήλ. Η γιαγιά μου έχει ένα μεγάλο κήπο στο σπίτι της στην Πάτρα και μέσα έχει χτίσει το εκκλησάκι του Αγίου Ραφαήλ. Εκεί μαζευόμαστε κάθε χρόνο στη γιορτή τού Αγίου».

-Τι γεύση σου αφήνει η φετινή πορεία της Παναχαϊκής;
«Νιώθουμε όλοι μία ευχαρίστηση. Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για τον περσινό κορμό με προσθήκες νεαρών και μερικών έμπειρων παικτών. Πιστεύω ότι κρίνεται πολύ επιτυχημένη η χρονιά, αν και θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε την άνοδο μέχρι τέλους. Η φετινή σεζόν πάντως μας χαρίζει αναμνήσεις από σπουδαίες νίκες όπως αυτή μέσα στο «Γεντί Κουλέ» κόντρα στον ΟΦΗ και μας δίνει εμπειρίες. Εχουμε βελτιωθεί, αλλά θέλουμε να συνεχίσουμε την προσπάθεια για να πετύχουμε περισσότερα πράγματα».

-Πώς είναι η συνύπαρξη με τον Κώστα Κατσουράνη;
«Ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται δίπλα μου ένας άνθρωπος όπως ο Κώστας Κατσουράνης. Θέλει να τον κοιτάμε και να τον νιώθουμε σαν φίλο, να μην κομπλάρουμε, λόγω της σπουδαίας διαδρομής του. Είναι μεγάλη τιμή και μεγάλη ευχαρίστηση να τον βλέπουμε καθημερινά. Κάθε κουβέντα του είναι μία συμβουλή για μας, είναι tips που τα κρατάμε για να μας βοηθήσουν στη ζωή μας».

-Πώς θα χαρακτήριζες τον προπονητή σου Σωκράτη Οφρυδόπουλο;
«Δουλευταράς και εμψυχωτής. Είναι πολύ συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνει. Είναι πολύ εύστοχες οι συμβουλές του και μας βοηθάει σε όλα. Μπορεί να σου ανεβάσει την ψυχολογία μόνο με μία κουβέντα».

-Πώς νιώθεις όταν παίζεις με κόσμο στην Αγυιά;
«Για μένα είναι αυτό που θέλει κάθε ποδοσφαιριστής: να παίζει σε γήπεδο γεμάτο. Εχουμε καταφέρει να φέρουμε τον κόσμο της Παναχαϊκής στην Αγυιά. Ερχονται και πολλά μικρά παιδιά. Σε κάθε ματς έχουμε από 2.500 κόσμο και πάνω».

-Ποιο είναι το αγαπημένο σου σύνθημα;
«“Για να τ’ ακούσουν εκεί ψηλά, αυτοί που παίξαν στην Αγυιά και σου αφήσανε βαριά κληρονομιά…” Ανατριχιάζω κάθε φορά που το ακούω. Η Παναχαϊκή πρέπει να ανέβει εκεί που της αξίζει».

-Ποιος είναι ο προσωπικός σου στόχος;
«Είμαι Πατρινός και θέλω να παίξω με την Παναχαϊκή στη Super League και στην Ευρώπη. Ενας άλλος στόχος είναι η Εθνική ανδρών, αλλά και το άλμα στο εξωτερικό. Ειδικά στην Αγγλία».

-Ποια είναι η αγαπημένη σου ομάδα στο εξωτερικό;
«Δεν είναι από την Αγγλία πάντως… Αγαπάμε Μπαρτσελόνα, αγαπάμε Αντρές Ινιέστα».

-Γιατί προτιμάς τον Ινιέστα;
«Ολοκληρωμένος παίκτης και χαρακτήρας. Πρώτη φορά τον είδα να διαμαρτύρεται στο πρόσφατο ματς με τη Σεβίλλη. Μπαίνει μέσα στο γήπεδο και λέει θα κάνω αυτό που ξέρω και μπορώ».

-Αγαπημένος αριθμός;
«Το “8”».

-Λόγω Ινιέστα;
«Ισως και λόγω Ινιέστα. Το φορούσα πάντως στη Νίκη Προαστείου. Στην Παναχαϊκή έχει το 8 ο Φωτάκης και διάλεξα το 22. Το είχα και αυτό το νούμερο σε προετοιμασία της Νίκης και η χρονιά εξελίχθηκε καλά. Οπότε το προτίμησα ξανά».

-Αγαπημένο χρώμα;
«Το κόκκινο».

-Χόμπι;
«Το μπάσκετ. Όταν είμαστε σε περίοδο διακοπών το αφήνω το ποδόσφαιρο. Παίζω μπάσκετ!».

-Πώς ήταν η σχέση σου με το σχολείο;
«Μου έλεγαν οι γονείς μου (Νίκος, Βάσω) “διάβασε”. Μια μέρα τους λέω “ακούστε. Κάποια στιγμή θα γίνω επαγγελματίας και θα πληρώνετε να με βλέπετε. Ε, τώρα έχουν κάρτες διαρκείας της Παναχαϊκής. Τους λέω πλέον να βγάλουμε και κανένα διαβατήριο να είναι εύκαιρο»…

-Εχεις αδέρφια;
«Μία μικρότερη αδερφή, τη Θεοδώρα. Πάει 1η Λυκείου».

• ΝΙΚΟΣ ΒΕΛΟΝΑΚΗΣ