«Μας αφήνει πικρία η διαδρομή»

Μια εναλλακτική συνέντευξη, με προσωπικές ερωτήσεις και πληροφορίες για την καριέρα και τις συνήθειές του, έδωσε ο εξτρέμ της Δόξας Δράμας, Γιώργος Αποστολίδης στην επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ.

Από που κατάγεσαι και που μένεις;
«Eίμαι από τις Συκιές Θεσσαλονίκης».

Προηγούμενες ομάδες;
«Από 9 χρονών ήμουν στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ, ως τα 18. Μετά βρέθηκα στην Κ19 του Ηρακλή για έξι μήνες, πριν προωθηθώ στην πρώτη ομάδα, για ενάμιση χρόνο. Το 2013-2014 είχα προπονητή στον Ηρακλή τον Γκιγέρμο Όγιος, στη Β΄ Εθνική. Μετά έπαιξα μισό χρόνο στον Καμπανιακό και ακολούθως για έξι μήνες έπαιξα στη Γ΄ Ισπανίας με τη Ρεάλ Αβιλές, που εδρεύει λίγο έξω από το Μπιλμπάο. Ακολούθησαν Νίκη Βόλου, Πιερικός και μετά έπαιξα ένα χρόνο στην Ερμιονίδα. Εν συνεχεία, αγωνίστηκα από ένα χρόνο σε Κισσαμικό και Κέρκυρα, και τις δυο στη Β΄ Εθνική, ενώ το προηγούμενο καλοκαίρι εντάχθηκα στη Δόξα».

Αγαπημένη θέση σου; Έπαιζες πάντα εξτρέμ;
«Αγαπημένη θέση μου είναι δεξί και αριστερό εξτρέμ. Εκτός από πλάγιος επιθετικός βέβαια, στον ΠΑΟΚ στα τμήματα υποδομής είχα παίξει και αριστερό μπακ για τρία χρόνια».

Ποδοσφαιριστής-πρότυπο όταν ξεκινούσες;
«Ο Ροναλντίνιο»!

Ποιον θεωρείς τον καλύτερο μεσοεπιθετικό στον κόσμο;
«Πάλι θα «ψηφίσω» τον Ροναλντίνιο».

Ποια ξένη ομάδα συμπαθείς;
«Τη Μπαρτσελόνα».

Ευχάριστη και δυσάρεστη έκπληξη φέτος στη Σούπερ Λιγκ 2;
«Ευχάριστη έκπληξη ήταν τα Χανιά, δεν ξεκίνησαν καλά, αλλά στη διακοπή ήταν στην πρώτη τριάδα.
Αντίθετα, υπάρχει ένα γκρουπ ομάδων, για τις οποίες υπήρχαν περισσότερες προσδοκίες. Δεν εξαιρώ τη Δόξα, ίσως είναι εκεί ο Εργοτέλης, που είχε ατυχίες τραυματισμών, η Παναχαϊκή, που είχε εξωαγωνιστικά θέματα, και κυρίως ο Πλατανιάς, που πέρυσι έχασε την άνοδο στα τελευταία δευτερόλεπτα στο μπαράζ με τον ΟΦΗ. Για τη Δόξα πίστευα ότι μπορούσε να κάνει περισσότερα. Μας αφήνει μια μικρή πικρία η διαδρομή της χρονιάς ως τώρα αγωνιστικά και βαθμολογικά, μπορούσαμε να είμαστε στην εξάδα σε σταθερή βάση».

Καλύτερη και χειρότερη στιγμή σου φέτος στη Δόξα;
«Καλύτερη στιγμή η ασίστ στον Ρόβα, όταν κερδίσαμε 1-0 τον Πλατανιά στη Δράμα, ενώ ομαδικά θα πω το 2-2 με τον Καραϊσκάκη στην Άρτα, όταν ισοφαρίσαμε προς το φινάλε. Χειρότερη στιγμή για μένα ήταν την 3η αγωνιστική, όταν έπαθα θλάση στο 0-0 με τον Απόλλωνα Λάρισας στη Δράμα. Έπαιξα μόνο 8 λεπτά και έμεινα σχεδόν δυο μήνες εκτός δράσης».

Καλύτερη και χειρότερη στιγμή σου συνολικά στην καριέρα σου; Ποιο ματς που έπαιξες δε θα ξεχάσεις ποτέ και γιατί;
«H καλύτερή μου στιγμή ατομικά, που δε θα ξεχάσω, ήταν το ματς με τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο πρόπερσι. Έπαιζα στον Κισσαμικό, σκόραρα και πήραμε 1-1 στα Περιβόλια. Η χειρότερη ήταν πριν τέσσερα χρόνια, όταν έπαιζα στην Ερμιονίδα και έκανα εγχείρηση πλέγματος στους κοιλιακούς».

Ποιος παίκτης της Σούπερ Λιγκ 2 φέτος συνολικά σε εντυπωσίασε και ποιον θεωρείς MVP;
«Θα πω τον Λεό του ΠΑΣ Γιάννινα. Τον είχα συμπαίκτη στον Κισσαμικό πρόπερσι. Τον ξέρω καλά και τον θεωρώ MVP της κατηγορίας φέτος. Σε πολλά ματς δεν ξεκίνησε βασικός, αλλά έβαζε κρίσιμα γκολ, που έδιναν πολύτιμους βαθμούς στην ομάδα του».

Ο δυσκολότερος αντίπαλος που έχεις αντιμετωπίσει στην καριέρα σου;
«Ο Φιγκέιρας του Ολυμπιακού, όταν παίξαμε πριν δυο χρόνια αντίπαλοι στο Κύπελλο».

Είσαι ευχαριστημένος από την παρουσία σου στη Δόξα φέτος; Έλειπες και ένα διάστημα λόγω τραυματισμού.
«Εννοείται ότι μπορούσα να δώσω πολλά περισσότερα σε προσωπικό επίπεδο, σε εμφανίσεις και γκολ, λόγω θέσης και με βάση τα δικά μου στάνταρ. Με πήγε πίσω ο τραυματισμός, ενώ και τον Μάρτιο ήρθε η διακοπή, ήταν μια ημιτελής χρονιά».

Πως κρίνεις την πορεία της Δόξας;
«Δεν μπορεί να βγει ολοκληρωμένο συμπέρασμα, γιατί δεν ξέρουμε αν συνεχιστεί η χρονιά, λόγω συνθηκών και ανωτέρας βίας. Αν παίξουμε, ή παίζαμε, υπήρχαν άλλα 12 ματς, σε κανονική διάρκεια και μπαράζ, βάσει αρχικού πλάνου. Οι αναλύσεις είναι ημιτελείς, όπως προανέφερα. Ωστόσο, μας επηρέασε και έπαιξε μεγάλο ρόλο ότι ο σχεδιασμός έγινε την τελευταία στιγμή, πολύ αργά. Είχαμε ελάχιστα χρονικά περιθώρια προετοιμασίας και πολλά νέα πρόσωπα. Ο πρώτος προπονητής ήρθε αργά και έφυγε νωρίς, δεν προλάβαμε να «χτίσουμε» τις βάσεις έγκαιρα και θέλαμε χρόνο στην πορεία».

Ένα μήνυμά σου στον κόσμο της Δόξας για την επόμενη μέρα;
«Ο κόσμος είναι πάντα πιστός και έτσι να παραμείνει. Να αγαπά τη Δόξα και να είναι« αισιόδοξος, και στα καλά και στα άσχημα. Σίγουρα θα έρθουν καλύτερες μέρες, δεδομένα υποστηρίζουν μια μεγάλη ομάδα. Βέβαια, συνολικά δεν ξέρουμε τι θα γίνει με φιλάθλους στα γήπεδα μετά την πανδημία. Ένα γενικό πρόβλημα».

Θα ήθελες να μείνει στη Δόξα;
«Φυσικά»!

Ποιος είναι ο καλύτερος φίλος σου στη Δόξα; Με ποιον κάνεις παραπάνω παρέα και ποιος θα ήθελες να παραμείνει αν ήταν στο χέρι σου και σε ρωτούσαν;
«Καλύτερος φίλος μου είναι ο Άλκης Μαρκοπουλιώτης. Ήμασταν μαζί και στον Κισσαμικό, τον ξέρω τρία χρόνια και θα ήθελα να παραμείνει».

Ποια ήταν η πιο παραγωγική σεζόν στην καριέρα σου;
«Ως καλύτερη θα πω τη χρονιά 2017-2018, έβαλα 6 γκολ στη Β΄ Εθνική με τον Κισσαμικό. Ακουστήκαμε πολλοί παίκτες και αρκετοί πήραν μεταγραφή στην Α΄ Εθνική. Πιο παραγωγική ατομικά ήταν το 2016-2017, με την Ερμιονίδα στη Γ΄ Εθνική. Πέτυχα 13 γκολ και ήμουν δεύτερος σκόρερ σε όλη την κατηγορία, πίσω από τον Χρήστο Ελευθεριάδη, τότε της Παναχαϊκής. Μάλιστα, έχασα και τα 6 τελευταία ματς λόγω της εγχείρησης».

Πως περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου; Ποια είναι τα χόμπι σου;
«Με φίλους, στο σπίτι. Μου αρέσει να βλέπω ταινίες, σειρές και να παίζω playstation».

Πως κύλησε η καθημερινότητα στην καραντίνα;
«Κυρίως στο σπίτι, με μαγειρική, ξεκούραση και ατομική προπόνηση, με βάση τις οδηγίες της ομάδας».

Τι έφταιξε και η Δόξα δεν αξιοποίησε πολύ τον παράγοντα έδρα;
«Βασικός λόγος ήταν το άγχος. Εκτός έδρας, είχαμε πολλές καλές εμφανίσεις και θετικά αποτελέσματα. Ερχόμενοι στη Δράμα θέλαμε να βγάλουμε πάθος και σιγουριά, αλλά συχνά μας «γυρνούσε» σε πίεση. Δεν «έβγαιναν» πράγματα και νίκες και όσο περνούσαν τα ματς χωρίς τρίποντο εντός, μεγάλωνε αυτή η πίεση».

Σε ποιον προπονητή χρωστάς ένα «ευχαριστώ» στην καριέρα σου και εκτιμάς ότι βοήθησε καταλυτικά στην εξέλιξη σου;
«Αυτός είναι ο Γιώργος Πετράκης, σήμερα του Καραϊσκάκη Άρτας, όταν συνεργαστήκαμε πριν μια διετία στον Κισσαμικό».

Ποιο ήταν το όνειρο σου όταν ξεκινούσες το ποδόσφαιρο;
«Είχα ποδοσφαιρικά πρότυπα κυρίως από το εξωτερικό. Ήθελα να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορούσα, στις πιο μεγάλες κατηγορίες».

Αγαπημένο νούμερο φανέλας;
«Το νούμερο «11». Το φορούσα από μικρός και στον ΠΑΟΚ, αλλά στην πορεία συχνά λόγω συγκυριών κατέληγα σε άλλες επιλογές».

Έχεις γούρια πριν τα παιχνίδια;
«Δεν νομίζω, δεν θα πω γούρια. Με ενδιαφέρει μόνο να ξυπνήσω την ημέρα του αγώνα και να νιώθω το σώμα μου γερό και δυνατό».

Ο καλύτερος συμπαίκτης που είχες ποτέ;
«Ο Γιώργος Ξύδας, τώρα είναι στον ΠΑΣ Γιάννινα, τον είχα στον Κισσαμικό. Μέναμε μαζί και είχαμε καλή «χημεία» και στο γήπεδο».

Ποια θεωρείς τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική αδικία που έχει βιώσει;
«Δεν μου έρχεται κάτι σοβαρό και συγκεκριμένο. Αν μιλούσα για φέτος, ήταν μια δύσκολη και αμφισβητούμενη φάση στην Άρτα, στο 2-2 με τον Καραϊσκάκη. Ενώ χάναμε 2-1, σούταρα, η μπάλα βρήκε το οριζόντιο δοκάρι και έδειχνε να «σκάει» μέσα από τη γραμμή. Γκολ δεν μέτρησε και ίσως ήταν μια από τις ομαδικές αδικίες που βίωσε φέτος η Δόξα».

Τα «συν» και τα «πλην» σου ως ποδοσφαιριστής. Σε ποια αγωνιστικά στοιχεία βασίζεσαι και τι θα ήθελες να βελτιώσεις;
«Ως θετικά θα πω την ταχύτητα, το «καλό» αριστερό πόδι, την τεχνική και την ομαδικότητα. Αρνητικά μου σημεία νομίζω ότι είναι η δύναμη, λόγω σωματοδομής, ενώ θα ήθελα να βελτιώσω την αμυντική μου τακτική και το δεξί πόδι».

Αγαπημένο χρώμα;
«Άσπρο και μαύρο».

Τι σε χαλαρώνει μετά από ένα ματς;
«Ένα καλό φαγητό, με καλούς φίλους έξω, ειδικά μετά από νίκη».