Τακτικός προαγωνιστικός έλεγχος αθλητών

Ο Δρ Κώστας Ιντζόγλου γράφει στο Fl News για τη σημασία του προαγωνιστικού ελέγχου των αθλητών.


Βρισκόμαστε ήδη στην προαγωνιστική περίοδο και πολλές ομάδες και αθλητές έχουν ξεκινήσει την προετοιμασία τους. Οι ιδιαιτερότητες της φετινής χρονιάς θα είναι πολλές και πρωτόγνωρες. Οι βασικές αρχές όμως της Αθλητιατρικής και της Προληπτικής Ιατρικής δεν αλλάζουν. Ο γιατρός της εκάστοτε ομάδας, ή κάποιου αθλητή σε ατομικό αγώνισμα, πρέπει να ελέγχει ανά τακτά χρονικά διαστήματα την υγεία των αθλητών του. Πρέπει να τονιστεί σε αυτό το σημείο οτι ο προαγωνιστικός έλεγχος δεν αφορά μόνο τη μυοσκελετική υγεία ενός αθλητή, αλλά τον πλήρη έλεγχο του οργανισμού του!

Ο προαγωνιστικός έλεγχος πρέπει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε πλήρη καρδιολογικό έλεγχο (λήψη Ιστορικού, ΗΚΓ, triplex καρδίας κ.α.), ώστε να αποκαλυφθεί οποιαδήποτε λανθάνον, παθολογικό καρδιολογικό νόσημα (καρδιοπάθεια κ.α.) και έτσι να προληφθεί το γνωστό, όσο και τραγικό, Σύνδρομο Αιφνιδίου Θανάτου.

Η Σπιρομέτρηση στους αθλητές επίσης πρέπει να επαναλαμβάνεται τουλάχιστον μία φορά ανά έτος, ώστε να μπορέσει ο Αθλητίατρος να αναγνωρίσει πιθανό Άσθμα μετά από κόπωση, που είναι μια παθολογική κατάσταση που ανευρίσκεται στο 10% του γενικού πληθυσμού, χωρίς πολλές φορές ο ίδιος ο αθλητής να το γνωρίζει καν.

Όλες οι ομάδες αθλητών που μοιράζονται κοινά αποδυτήρια πρέπει να φροντίζουν να εμβολιάζονται το τελευταίο δεκαήμερο του Οκτώβρη με το γνωστό και πολλά χρόνια δοκιμασμένο, εμβόλιο της γρίππης. Οι οδηγίες αυτές ανανεώνονται κάθε χρόνο και είναι καλό ο επικεφαλής του ιατρικού team να ενημερώνεται με τις καινούργιες οδηγίες του Ε.Ο.Δ.Υ. και της Ελληνικής Εταιρείας Λοιμώξεων.

Επίσης, ανά τακτά χρονικά διαστήματα πρέπει να γίνονται εξετάσεις αίματος για έλεγχο πιθανών ελλείψεων πχ. σιδήρου (σιδηροπενική αναιμία κ.α.), έλεγχο λοιμώξεων κλπ. Επίσης, μπορεί να αποκαλυφθούν και άλλες παθήσεις όπως σακχαρώσης διαβήτης κ.α., οι οποίες δεν επιτρέπουν στον αθλητή να αποδώσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του.

Ο Αθλητίατρος πρέπει επίσης να πάρει ένα πλήρες και σωστό Ιστορικό από όλους τους αθλητές. Το Ιστορικό πρέπει να περιλαμβάνει πιθανά φάρμακα για οποιαδήποτε νόσο, τα οποία πρέπει να δηλωθούν άμεσα στο Εθνικο Συμβούλιο Καταπολέμησης Ντοπινγκ (ΕΣΚΑΝ), ώστε ο αθλητής να πάρει εξαίρεση για το συγκεκριμένο σκεύασμα (Therapeutic Use Exemption) και να μην κινδυνεύει από πιθανή ποινή και αποκλεισμό!

Ο προφανής έλεγχος της μυοσκελετικής υγείας του αθλητή, πρέπει να είναι τακτικός. Η λογική πρέπει να είναι η αναγνώριση παραγόντων κινδύνου και η προσαρμοσμένη ενδυνάμωση και διόρθωση οποιονδήποτε ανισορροπιών μεσά απο ειδικά σχεδιασμένα προγράμματα αποκατάστασης. Οι συχνότεροι τραυματισμοί είναι βέβαια συνάρτηση του αγωνίσματος με το οποίο ασχολείται ο κάθε αθλητής. Γενικά αυτοί είναι:

Διαστρέμματα ποδοκνημικής
Ο πιο συχνός και σημαντικός παράγοντας κινδύνου για ένα διάστρεμμα ποδοκνημικής είναι το γνωστό ιστορικό διαστρέμματος. Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι η αστάθεια στην κλινική εξέταση από ειδικό αθλητίατρο και η κακή μονοποδική ισορροπία. Η χρήση πάτων μετά από πελματογράφημα, που έχει φανεί να βοηθά στην πρόληψη των υποτροπιαζόντων διαστρεμμάτων, δεν έχει γνωρίσει μεγάλη αποδοχή στους επαγγελματίες αθλητές καθώς τα σύγχρονα υποδήματα είναι χαμηλού προφίλ, γεγονός που καθιστά άβολη εως αδύνατη τη χρήση πάτων μέσα στα υποδήματα.

Τραυματισμοί γόνατος
Η πιο συχνή αιτία νέου τραυματισμού στο γόνατο είναι η πλημελής αποθεραπεία μετά από προηγούμενο τραυματισμό. Επίσης, η ανισορροπία δύναμης μεταξύ τετρακεφάλου και οπίσθιων μηριαίων, η αργή ταχύτητα αντίδρασης και η χαλαρότητα της άρθρωσης (στις μετρήσεις με το Lachmeter ή το ΚΤ-2000) ενοχοποιούνται για αύξηση της συχνότητας των τραυματισμών. Επίσης, οι γυναίκες φαίνεται να τραυματίζονται σε διπλάσια ποσοστά σε σχέση με τους άντρες.

Μυϊκές θλάσεις
Η μεγάλη ηλικία, οι προηγούμενες θλάσεις, η μειωμένη μυϊκή δύναμη και η κακή αναλογία καμπτήρων/εκτεινόντων αποτελούν προδιαθεσικούς παράγοντες για την εμφάνιση θλάσεων. Η μέτρηση με δυναμόμετρο προαγωνιστικά θα αναγνωρίσει προδιαθεσικούς παράγοντες και θα μπορέσει στοχευμένα ο αθλητίατρος μαζί με τον γυμναστή αποκατάστασης να σχεδιάσει εξατομικευμένα προγράμματα ενδυνάμωσης, προσαρμοσμένα στις ανάγκες του κάθε ασθενή.

Τραυματισμοί ώμου
Το κύριο πρόβλημα στον ώμο των αθλητών είναι το σύνδρομο πρόσκρουσης και βέβαια το εξάρθρημα. Η σωστή αναγνώριση της παθολογίας του ώμου και βέβαια ο σωστός σχεδιασμός ενός προγράμματος αποκατάστασης μπορεί να εξαλήψει το σύνδρομο πρόσκρουσης σε έναν αθλητή. Το εξάρθρημα του ώμου βέβαια αντιμετωπίζεται σχεδόν πάντα αρθροσκοπικά σε έναν αθλητή.

Συμπερασματικά, λοιπόν γίνεται κατανοητό οτι η Αθλητιατρική εμπεριέχει την Προληπτική Ιατρική και είναι πολύ σημαντικό για έναν Αθλητίατρο η λήψη ενός πλήρους και σωστού ιστορικού, ώστε να εξασφαλιστεί η υγεία και η μέγιστη απόδοση ενός αθλητή!

Κωνσταντίνος Ιντζόγλου
Ορθοπεδικός Χειρουργός 
Αθλητικες Κακώσεις
minisco.gr

Leave a comment

Make sure you enter the (*) required information where indicated. HTML code is not allowed.

eeep eeep